Beroemd

ROB BONTENBAL
Beroemd (1992)

Ik had de vraag al een paar jaar niet meer gehoord, maar de afgelopen maand was het weer eens raak: “(lange zucht) hoe komt het toch (zucht) dat mensen in reïncarnatiesessies (zucht) zich altijd als beroemdheid tegenkomen (zucht)?”. Ik was op een verjaardagsfeestje en dus was de vraag waarschijnlijk slechts als social talk bedoeld, maar met zoiets moet je bij mij dus niet aankomen. Ik reageerde weer eens alsof Pavlov zijn belletje had geluid, kwijlend de generalisatie aanvallend:
“(Gromt) altijd?”
“Nou heel vaak dan … ”
(Grom!)
Braaf Bobby, maar nu wel áf! Maar nee hoor, de waakhond in mij ging nog even door met grommen en blaffen: ” (hele lange diepe grom) grappig dat je dat zegt, (grom) want dat maak ik als therapeut nou nooit mee! (lange grom).”
De social talker wist waarschijnlijk niet dat ik niet doorbeet, want hij verdween schielijk om een drankje te halen. Hetgeen jammer was, want hij had op zijn beurt moeiteloos mijn generalisatie onderuit kunnen halen. Natuurlijk was ik, al weer ruim 8 jaar wroetend in het onderbewuste van mensen, best wel eens een beroemde historische personage tegengekomen.
En zelfs wel meer dan één.
Zo herinner ik me een cliënt die het ook in zijn huidige leven toch tamelijk ver geschopt had, maar blijkbaar (nog) beduidend meer grandeur nodig had en vond in de figuur van Willem van Oranje. Het ooggetuige verslag van een van de belangrijkste moordaanslagen uit onze vaderlandse geschiedenis was boeiend (“En nu schiet de schavuit!”), maar leverde toch niet zoveel nieuw historisch materiaal op dat een alarmerende brandbrief naar de Faculteiten Geschiedenis van onze universiteiten op z’n plaats was.
Fascinerend was ook het verschijnen van Hendrik VIII op m’n matje, een historisch figuur waarin mijn cliënt moeiteloos zijn vrouwenhaat en SM-verlangens kon botvieren. De tot in het kleinste detail beschreven bloedbaden riekten evenwel te veel naar een brug van heden naar verleden dan andersom om echt te overtuigen.

Veel groter is natuurlijk de categorie anonieme beroemdheden. U denkt toch niet dat Jan en alleman in die piramiden begraven werden? En hogepriester(es) moet toch ook een redelijk exclusief baantje zijn geweest binnen bepaalde gemeenschappen (hoewel ik vanuit mijn praktijk de indruk heb dat ook in die kringen de bureaucratisering uiteindelijk niet te stoppen was). Heel af en toe valt daarbij wel eens een naam, die ik ondanks het ontbreken van een klassieke opleiding, toch in de klassieke oudheid kan plaatsen: Pythagoras, Socrates, Helena van Troye….

Ikzelf?….. Nu u het zegt……. lk herinner me dat ik in het grijze verleden, toen ik nog in opleiding was om reïncarnatietherapeut te worden, een keer met een medestudent op zoek ging naar wat aan mijn gevoelige borstkas ten grondslag lag. Dat ik zelfs bij de fluwelen aanraking van een tedere vrouwenhand volkomen uit m’n bol ging, was echt een serieus probleem. Al speurend in het onderbewuste vonden we uiteraard alle mogelijk vormen van misbruik, iets waarmee ik u echter nu niet lastig wil vallen.

Het zal de vierde of vijfde sessie zijn geweest, die we aan dit symptoom wijdden, toen ik mij na de inductie plots als een buitengewoon vetzuchtige man ervaarde.
Hans ten Dam heeft de reïncarnatietherapie in Nederland zoals bekend vele heldere begrippen geschonken. ‘Hangover’ is daarvan één van de bekendste: de nawerking van langdurige periodes van verveling, sleur, uitputting, vermoeidheid, saaiheid, onvrijheid, liefdeloosheid, etc.
Mijn leven als buitengewone dikzak had alle kenmerken van zo’n hangover. Ik had de stellige indruk dat ik een belangrijk man was, maar dat het om vrij onduidelijke redenen niet toegestaan was me met iets anders bezig te houden dan door m’n gehaagde tuinen te lopen, tolgelden te innen, bacchanalen en riddertoernooien te organiseren en me vol afkeer van m’n foeilelijke vrouw af te wenden (sorry, maar in die tijd hadden ze nog nooit van seksisme of feminisme gehoord en mijn therapeut nam me deze opmerking dan ook niet kwalijk). Het overdadige eten en de weinige beweging (ik was zelf als de dood voor paarden) leidden tot een ‘moderne doodsoorzaak’: een hartaanval tussen de hagen. Misschien wel omdat het zo’n verpletterend saai leven was geweest vroeg de therapeut in spé uit een soort balorigheid naar iets wat reïncarnatietherapeuten lang niet altijd doen, namelijk naar jaartal en naam.
“Eind 11e eeuw” kwam het antwoord uit een nog dieper bewustzijn.
Geboren? “1070?? of nee: 1090, of toch niet. … er gaan twee jaartallen door m’n hoofd??????”
Gestorven?: “Rond 1120???” Naam?: “Floris????” “Nee toch,” kreunde m’n elliptisch bewustzijn bij deze toch spontane opwelling. Eenmaal uit trance, vroeg ik me onmiddellijk af waar ik dat verhaal nou weer had opgepikt. Ik herinnerde me Floris V uit mijn geschiedenisboekjes van lagere en middelbare school. “Weet jij dat nog of die Floris zo dik was?”, vroeg ik mijn therapeut. Die had geen idee.
Een maand na de sessie liep ik een jonge vriend tegen het lijf. “Nog gereïncarneerd de laatste tijd?” was zijn gebruikelijke vraag. Ik vertelde hem het verhaal van Floris.: “Ik heb nooit geweten dat die Floris V zo dik was en zo saai kwam z’n leven ook niet op me over.
“Dat was hij ook niet en bovendien leefde hij beduidend later,” reageerde mijn vriend die net z’n schooltijd had afgesloten en dus nog vol met dat soort kennis zat. “Maar als er een Floris V is, bestaan er ook Florissen I tot en met IV. Dat zoeken we dus op”.
Tweedagen later belde hij me op: “Floris 1/,Graaf van Holland, bijgenaamd de Vette, aan de macht in 1091, gestorven 1121. Niet of nauwelijks van betekenis vanwege de vrede die zijn vader Dirk V net had gesloten met de bisschop van Utrecht. Of z’n vrouw, een of andere prinses van Lotharingen, foeilelijk was verhaalt mijn bron niet, wel dat hij zich voornamelijk met het innen van tolgelden bezighield, die hij dan weer besteedde aan grote feesten, waaronder toernooien………. Hallo…… hallo….. ben je daar nog…..? ”
Eenmaal weer uit shock ben ik ook op onderzoek uitgegaan. Heb na veel moeite m’n oude lagere en middelbare schoolboeken teruggevonden. Maar geen woord over die Floris….. Zou ik dan werkelijk…… en zou reïncarnatie dan toch echt……… Neeeeeeeee!!!!!!!